CARIYOSIPUN WAYANG KRESNA GUGAH

Kacarita nalika sakdurunge perang Baratayudha diwiwiti, para Pandhawa dan Kurawa digawe geger amarga Prabu Kresna nindakake Tiwikrama ing Bale Kambang Negara Dwarawati.

Prabu Kresna kuwi raja saka negara Dwarawati, asmane kajupuk saka asmane Prabu Kunjana Kresna Raja Dwarawati kang dikalahake dening prabu Kresna, utawa asma Kresna iku nduweni arti ireng, amarga kulit lan daging prabu Kresna iku ireng. Prabu kresna uga diarani Prabu Harimurti sing nduweni arti titisane Dewa Wisnu. Nalika isih mudha Prabu Kresna jenenge Raden Narayana, lan pusakane yaiku Jimat Kembang Wijayakusuma lan Cakra. Prabu Kresna kuwibisa dianggep pembimbinge para pandhawa, malah kadhang bisa dianggep dhalang, amarga sing ngatur siasat negara, perang, lan liya-liyane.

Prabu kresna nalika tiwikrama dadi raksasa nalika sadurunge perang Baratayudha, prabu kresna tiwikrama kangge mohon kaliyan dewa supaya diparingi kitab Jitapsara kang isine jadwal lan aturan-aturan ing perang Baratayudha. Pandawa lan Kurawa mangerteni niate Prabu Kresna nindakake tapa. Amarga sapa kang bisa gugah saka pertapaane bakal unggul, lan bisa dikabari bab perang Baratayudha.

Kurawa kelompok kang pertama ana ing Balekambang, nanging ing kana ana Satyaki, Satyaka, Emban Druwaja, lan Patih Udawa kang jaga ana ing Balekambang. Para abdi ora menehi ijin yen para Kurawa gugah Prabu Kresna. Mulai saka Raja Duryodana, Adipati Karna, Patih Sengkuni perang nglawan abdine Negara Dwarawati, nanging kalah ana ing tangane Satyaki. Prabu Baladewa uga nyoba gugah Prabu Kresna nanging kena dening senjata Cakrane Prabu Kresna.

Rombongan Pandhawa kang uga nyoba gugah Prabu Kresna. Di paringi ijin marang Satyaki, amarga nasehate Kyai Badranaya (Semar). Pertama Puntadewa nyoba gugah, nanging ora bisa, kaping pindho Werkudara uga kaya Puntadewa, kang terakhir nyoba yaiku Arjuna, Arjuna miwiti saka samparane Prabu Kresna krasa anyep. Arjuna matur marang semar yen Prabu Kresna malepas sukma. Semar ngendika yen Arjuna kudu malepas sukma nyusul Prabu Kresana ana ing Suralaya. Arjuna langsung nindakake semedi, sukma Arjuna kang jenenge Sukmalanggeng ucul saka raga, langsung nyusul Sukmawicara (Sukmane Prabu Kresna).

Ing Suralaya Batara Guru ngadakake pertemuan kaliyan Batara Narada, Batara Penyarikan, Batara Indra, lan Batara Brama, kangge bahas masalah ing dunia kang nyebabake ing Suralaya kena pengaruhe. Batara Narada cerita yen Kresna Tiwikrama ana ing Balekambang. Kang nduweni maksud supaya Kresna bisa nduweni Kitab Jitapsara “Pakem Baratayudha”. Batara Guru lan Batara Naradalangsung nyusun pakem Baratayudha, sakdurunge Prabu Kresna ing Suralaya. Batara Panyarikan kang dadi panitera di perintah Batara Guru kangge nyathet apa kang Batara Guru terapke ing perang Baaratayudha. “Resi Seta perang lawan Resi Bhisma, Resi Seta gugur”. “Dewi Wara Srikandi perang lawan Resi Bhisma, Resi Bhisma gugur”

Raden Abimanyu gugur ana ing tangane Raden Jayadrata. Nanging ing wayah Batara Penyarikan nulis yen Prabu Baladewa nglawan Raden Antareja, dumadakan ana tawon lanceng putih kang nabrak wadah tinta, saengga tintane wutah ana ing tulisan Raden Antareja. Tawon lanceng putih ilang diganti dening sukmawicara. Batara Guru lan Batara Narada nemoni Sukmawicara lan takon apa sebabe Sekmawicara nglakoni tindakan kaya mangkana. Sukmawicara jawab yen dheweke ora setuju yen Baladewa tanding marang Antareja, amarga Antareja ora tandingane Prabu Baladewa. Sukmawicara nduweni cara kanggo nyingkirake Antareja, lan Sukmawicara nduweni Kitab Jitapsara. Nanging Sukmawicara kudu ngganti Kitab kuwi kaliyan Kembang Wijayakusuma. Sukmawicara nyanggupi lan atur pamit.

Sapeninggal Sukmawicara, Sukmalanggeng ana ing Suralaya lan nyuwun pirsa marang Batara Guru, mangenai Sukmawicara. Batara Guru ngendika yen pamit lan kasil nggawa Kitab Jitapsara. Sukmalanggeng pamit lan langsung nyusul Sukmawicara. Sukmalanggeng kasil nyusul Sukmawicara lan nuntut Kitab jiptasara, nanging Sukmawicara tetep njaga kitabe. Akibate Sukmalanggeng perang nglawan Sukmawicara. Nanging loro-lorone padha ninggalake papan perang, Sukmawicara mlebu ana ing ragane, Sukmalanggeng uga mlebu ana ing ragane. Krisna bangkit saka tiwikrama. Arjuna bangkit langsung ing sandhinge Prabu Kresna kanggo rundingan isi Kitab Jitapsara. Kitab iku isine ora mung ngrebutake hak atas negara utawa tanah air, nanging uga negaakake kebeneran lan keadilan “Sing bener ya bener, sing salah ya kalah”. Prabu Kresna bakal ana ing pihak Pandhawa amarga pandhawa ana ing pihak kang bener.

Nanging ana kang dadi masalah yaiku Antareja. Kepriye carane nyingkirake Antareja. Para Pandhawa nyerahake masalah kuwi ana ing Prabu Kresna.. Prabu Kresna tumuju ana ing Balekambang kang neing kana ana Antareja. Antareja ditakoni kepriye kesiapane kanggo perang Baratayudha, antareja ngoming yen dheweke siap amarga diwarisi  tring Kencana Pusaka, kang bisa gawe lawan utawa musuh moksa yen awakke dijilat utawa telapak sikile. Kangge mbuktikake omongane Antareja, Prabu Kresna ndawuhi yen Antareja gelem njilat telapak sikil kang ana ing sandhinge, Antareja njilat bekas telapak sikile dhewe, langsung gawe awake moksa lan munggah ana ing Swarga.

Raja Duryodana isih nduweni kepengin mboyong Prabu Kresna ana ing Ngastina, para Korawa lan Raja Duryodana menyang ana ing Negara Dwarawati. Nanging Prabu Kresna nolak panyuwunane Raja Duryodana di boyong ing Negara Ngastina. Lan iki kang nyebabkake prajurit Korawa nyerang (gempur) Negara Dwarawati. Para Pandhawa biyantu Kerajaan Dwarawati. Duryodana lan pasukan Korawa bali ana Negara Ngastina tanpa mboyong Prabu Kresna. Para Pandhawa lan para warga Dwarawati pesta bareng kanggo ngrayaake kemenangane Negara Dwarawati.